Nekpijn behandeling: persoonlijke begeleiding

Bijna iedereen heeft weleens last van zijn of haar nek die kunnen ontstaan of toenemen tijdens krachttraining. Bij het voorkomen van cervicale aandoeningen spelen factoren als core stabiliteit, cervicale retractie en thoracale rotatie een belangrijke rol. In bijna alle gevallen gaat het om aspecifieke pijn zonder exacte oorzaak. Met de juiste houding correctie en beweegtechniek kun je veel kopzorgen voorkomen. 

Risicofactoren

Klachten aan de armen, nek en schouders vormen een gezondheidsprobleem waar vaak geen acuut trauma of systemische aandoening aan ten grondslag ligt. Diverse factoren spelen een rol bij het ontstaan van mechanische of aspecifieke nekpijn zoals eerdere nekblessures, leeftijd, geslacht, aanleg, roken, werkhouding, dysbalans, fysieke gesteldheid en verkeerde training. Deze factoren zijn fysiek, psychosociaal en neurologisch van aard.

Stabiliteit

Door relatief veel type-I vezels hebben lokale spieren een goed aeroob vermogen. Een hoge densiteit aan spierspoelen in de dieper gelegen nekmusculatuur draagt in belangrijke mate bij aan proprioceptie en controle van stabiliteit in de cervicale wervelkolom. Ventrale lexoren die stabiliseren zijn onder meer de longus colli en longus capitis.

Mobiliteit

De globale stabilisatoren bestaan uit grote oppervlakkige spieren die niet rechtstreeks aan je wervels hechten. Niet altijd actief leveren deze spieren kracht en snelheid voor dagelijkse beweging. Krachtige contracties ontstaan door type-IIb vezels die niet worden aangestuurd via feedforward mechanismen. Spieren voor mobiliteit zijn o.a. de sternocleidomastoideus en levator scapulae.

Onderzoek

In de beweeganalyse wordt de vraag gesteld waarom een spier gespannen of de beweging beperkt is. Onderzocht worden onder andere de cervicale flexoren, cervicale extensoren en axioscapulaire spieren. De aanpak wordt bepaald door factoren als: diagnose, letsel, beperkte beweging, verlies van spierfunctie en doelen van de sporter. Herstel van de spiercontrole met aandacht voor een optimale houding van de onderrug is belangrijk bij de aanpak van nekproblemen.

Schouderinstabiliteit

De levator scapulae is een spier die zowel met het schouderblad als de cervicale wervelkolom is verbonden. Te veel mobiliteit van de dragende wervels lokt nekpijn uit als tevens de scapula weinig wordt gestabiliseerd door de cervicale wervelkolom. Het zenuwstelsel reageert hierop met gespannen spieren als de scapulae, terwijl diepe nekflexoren als de serratus anterior en trapezius niet goed functioneren.

Houding

Zowel rekken als de juiste krachttraining van de bovenste extremiteit zijn effectief in combinatie met een correcte houding van rug, schouders, nek en hoofd. Spieren waarvoor rekoefeningen nodig zijn in verband met een verkeerde houding van de levator scapulae zijn de grote en kleine borstspieren. Protectieve of adaptieve houdingen kunnen makkelijker ontstaan door stress en beperkte mechanosensitiviteit.

Krachttraining

De kans op nekproblemen neemt toe bij impingement provocerende bewegingen als de military press en lat pull down, waarbij de stang achter het hoofd verdwijnt. Bij veel oefeningen moet het bovenste deel van de trapezius ontspannen blijven zonder dat het schouderblad omhoog getrokken wordt. Verder is het belangrijk cervicale hyperextensie bij oefeningen als deadlifts, push-ups en pull-ups te mijden.

Conclusie

De overgang naar je hoofd is een gevoelige zaak, die steunt op een optimale stabiliteit en houding in combinatie met thoracale mobiliteit en een goede schouderfunctie. Veel nekklachten zijn gerelateerd aan onvoldoende activiteit in het lokale systeem. Daarbij moet tevens goed rekening worden gehouden met psychische factoren. Zonder deze spanning kunnen je nekspieren pas optimaal presteren.